خودمان را دوست داشته باشیم

سفری به سوی زیبایی درون

هر صبح، وقتی مقابل آینه می‌ایستید، لحظه‌ای درنگ کنید. به چشمان خود نگاه کنید، به آن عمق بی‌پایان که داستان زندگی‌تان را روایت می‌کند. از دیدن خود به وجد بیایید، نه به‌خاطر آنچه دیگران می‌بینند، بلکه به‌خاطر آنچه شما هستید: یک شاهکار بی‌همتا. این نگاه، این تمجید از زیبایی که در آینه می‌بینید، نمادی است از عشقی که به خود هدیه می‌دهید.

حالا به دست‌ها و پاهایتان نگاه کنید. این دست‌ها که خلق کرده‌اند و این پاها که شما را در مسیر زندگی همراهی کرده‌اند، شایسته‌ی ستایش‌اند. مقابل آینه آوازی بخوانید و به گوش‌هایتان گوش بسپارید که موسیقی زندگی را می‌شنوند. عطر ادکلنی که به خود می‌زنید، بوی زندگی را به مشامتان می‌آورد. و اگر در همان لحظه، لقمه‌ای از یک همبرگر خوشمزه بخورید، طعم زندگی را با تمام وجود حس خواهید کرد. به همین سادگی، شما پنج حس شگفت‌انگیز خود را در آغوش کشیده‌اید. حالا از خود بپرسید: آیا این وجود زیبا شایسته‌ی دوست داشته شدن نیست؟

خوددوستی، هنر انتخاب‌های آگاهانه

وقتی این حقیقت را درمی‌یابید، با دقت و وسواس به نیازهای بدنتان پاسخ می‌دهید. بدن شما در ذهنتان سخن می‌گوید و شما، با آگاهی و عشق، به آن گوش می‌دهید. نه هر چیزی را به این معبد مقدس عرضه می‌کنید، بلکه با انتخاب‌های هوشمندانه، آن را سالم و سرزنده نگه می‌دارید.

مغز ما گاهی مانند کودکی سه‌ساله عمل می‌کند؛ بی‌پروا به دنبال لذت‌های آنی می‌رود. شاید هوس قند کند، شاید بخواهد طعم شیرینی را دوباره و دوباره تجربه کند. اما شما، با عشقی که به خود دارید، این هوس را مهار می‌کنید. می‌دانید که مصرف بی‌رویه‌ی قند، به بدن عزیزتان آسیب می‌زند و چربی‌های ناخواسته را به آن اضافه می‌کند. پس، با کنترل و آگاهی، انتخاب‌هایی می‌کنید که سلامت و زیبایی‌تان را حفظ کند.

امساک، نشانه‌ی عشق واقعی

خوددوستی، در امساک و خویشتن‌داری معنا می‌یابد. خوردن و آشامیدن مهم است، اما مهم‌تر از آن، دانستن زمان توقف است. فرض کنید تا پایان عمر، سی هزار وعده‌ی غذایی در انتظار شماست. اگر بیست‌ساله باشید و روزی سه وعده غذا بخورید، شاید سی سال دیگر فرصت زندگی داشته باشید. اما هر لقمه‌ای که می‌خورید، هورمون انسولین را در بدنتان بیدار می‌کند. حتی یک حبه قند کوچک می‌تواند این چرخه را به راه بیندازد و چربی به بدنتان اضافه کند.

من در جوانی نمی‌دانستم که هر شیرینی، هر لقمه‌ی قندی، آرام‌آرام به بدنم آسیب می‌زند. اما امروز، با آگاهی، تعداد وعده‌های غذایی‌ام را به یک وعده در روز کاهش داده‌ام و هدفم رسیدن به یک وعده در سه روز است. این سخت‌گیری، نه تنبیه، بلکه نشانه‌ی عشق عمیق به خودم است.

فرمول خوددوستی

خوددوستی، فرمولی ساده اما عمیق است. وقتی خود را عاشقانه در آغوش می‌گیرید، درمی‌یابید که تمام نعمت‌های الهی در سایه‌ی این عشق به شما ارزانی شده‌اند. این ارزش، صدچندان می‌شود وقتی خود را نه به‌صورت شعاری، بلکه عملی دوست می‌دارید.

از شما دعوت می‌کنم این سفر را آغاز کنید. خودتان را با تمام وجود دوست بدارید. اگر سوالی دارید یا نیاز به همراهی در این مسیر دارید، هر لحظه از شبانه‌روز می‌توانید با من تماس بگیرید. اگر سرم شلوغ شد، مکاتبه می‌کنیم و با هم این مسیر زیبا را ادامه می‌دهیم.

از خداوند، که سرچشمه‌ی همه‌ی عشق‌هاست، می‌خواهم مرا چنان دوست بدارد که بتوانم خود را با همان عشق ببینم و این راز بزرگ را با شما به اشتراک بگذارم.

برای مشاوره رایگان با من تماس بگیرید